Inowrocław jest miastem w północno-środkowej Polsce o 74 803 mieszkańców w 2019 roku. Od 1999 roku leży on w województwie kujawsko-pomorskim, a wcześniej w województwie bydgoskim (1975-1998).

Pierwsze wzmianki o mieście pojawiły się w 1185 roku jako Novo Wladislaw, być może na cześć Władysława I Hermana lub po osadnikach z Włocławka, którego wielu mieszkańców osiedliło się w Inowrocławiu uciekając przed powodzią. W 1236 roku osada otrzymała nazwę Juveni Wladislawia, a dwa lata później uzyskała prawa miejskie od księcia Kazimierza Konradowicza. W latach 1466-1772 Inowrocław był stolicą województwa inowrocławskiego, obejmującego północne Kujawy. Rozwojowi miasta sprzyjało odkrycie w XV wieku rozległych złóż soli w jego okolicy.

Inowrocław został przyłączony do Królestwa Pruskiego w lutym 1772 roku podczas I rozbioru Polski i włączony do okręgu Netze. Po traktacie prusko-francuskim w lipcu 1807 roku Inowrocław został przyłączony do nowo utworzonego Księstwa Warszawskiego. Miasto było siedzibą Napoleona Bonaparte podczas jego najazdu na Rosję w 1812 roku. Po Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku Inowrocław został przeniesiony z powrotem do Prus jako część Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Rozwój miasta nastąpił po utworzeniu w 1872 roku węzła kolejowego, a w 1875 roku uzdrowiska. Nazwa miasta i regionu została zmieniona dnia 5 grudnia 1904 roku na Hohensalza.

Po zakończeniu I wojny światowej i wejściu w życie dnia 10 stycznia 1920 roku traktatu wersalskiego przywrócono nazwę Inowrocław i miasto to stało się częścią odrodzonego państwa polskiego. Wysokie bezrobocie wynikające z embarga handlowego doprowadziło w 1926 roku do gwałtownych starć robotników z policją. Inowrocław był częścią województwa poznańskiego do 1925 roku, kiedy to stał się samodzielnym okręgiem miejskim. Na krótko przyłączono go do Pomorza podczas reformy polskiej administracji regionalnej tuż przed II wojną światową.

Zajęty przez 4 Armię Niemiecką dnia 11 września 1939 roku Inowrocław ponownie przemianowano na Hohensalzę. Początkowo zarządzany był on w ramach okręgu wojskowego Poznań, a następnie włączono go do nazistowskich Niemiec, najpierw jako część Rzeszy Niemieckiej (1939), a następnie jako część Niemieckiego Kraju Warty (1939-1945). W latach 1940-1945 Hohensalza była wykorzystywana jako obóz przesiedleńczy dla Polaków oraz obóz internowania jeńców radzieckich, francuskich i brytyjskich.

Inowrocław powrócił do Polski dnia 21 stycznia 1945 roku, jednak ostatni nalot niemiecki miał miejsce dnia 4 kwietnia 1945 roku, kiedy to pojedynczy samolot zrzucił cztery bomby odłamkowe i ostrzelał podróżnych czekających na inowrocławskim dworcu kolejowym. W latach 1950-1998 miasto było częścią województwa bydgoskiego, a od reformy 1999 roku województwa kujawsko-pomorskiego.